Kamperen in de Prairie
Na de tocht door de Little Wild Horse Canyon hebben wij een uur door de prairie geredentot we bijhet toeristische plaatsje Moab aan kwamen.
Deze ligt iets ten zuiden van Arches National Monumentwaar vandaande enige weg naar het park loopt voor de meer dan 1 miljoen jaarlijkse bezoekers.
Wehebben aan het einde van de donderdagmiddag langs de Colorado River op de vele campings die het gebied rijk is gezocht naar 2 plaatsen voor de overnachtingen van vrijdag tot maandag.
Het komende weekend is een lang weekend doordat het 's maandags een nationale feestdag is en de de Amerikanen er dan massaal op uittrekken.
Op vrijdag avond komen Terry, haar zus en haar zwager ook met een auto en caravan naar Moab.
Omdat je daar nergens van te voren een campeerplaats kunt reserveren gingen wij alvasteen dag eerder daar heen op zoek naar2 plaatsen op dezelfde camping die op vrijdag vrijkomen.
Hiervoorkijk je bij de campeerplaatsen of er ophet bijbehorende paaltje ook een bezettings briefje van de huidige bezoekerhangt waar op staat dat de plaats de volgende dag vrij komt.
Hiervoor hebben wij een 8 tal campingsopgezocht en op de meestengekekenof er devolgende dag ook plaatsen vrij komen.
Wij hebben toen op meerdere campings vrij komende plaatsen gevondenen de voorkeur gegeven aan een camping metmooie ruime plaatsen aan de oever van de Colorado River.
Opelke camping zitten in een box aan een paal reserveringsformuliertjes en envelopjes waar je het campgeld indoet en vervolgensdoor een sleuf in een afgesloten boxdeponeert
Het ingevulde reserveringsformuliertjedoe je onder het nog aan een klemmetje op een paaltje van de desbetreffende plaats.
Dagelijks wordt door de campingbeheerder om ongeveer 11 uur de briefjes gecontroleerd en er op toe gezien of de vrijgekomen plaatsen wel netjes achtergelaten zijn.
Hiernahebben wij ons in Moab bijeen Pizza restaurant heerlijk verwend met Piza en spaghetti met meatballs.
Wij hadden behoorlijke trek. Bea en ik bestelden een pizza met een doorsnee van 21"en die rijkelijk gevuld was met o. a.servelaatworst, kip en nog zo wat.
Met goed gevulde buiken zijn wij in het donker de route van vanmiddag een eindje terug gereden .
Hier hadden wij midden in de prairie vrije campeerplaatsen ontdekt.
Over een harde zandweg vol bochten, hobbels en kuilen hebikmet een machtig fel baklicht de camingplekken aan beide zijden van de weg af gezocht naar een mooie vrije plaats voor de nacht.
Wij kwamen langs veel campers, campeerwagens en tenten en zagen uiteindelijk een mooie vrije plek.
Dit was inderdaad een mooie plek, maar wel wat later bleek met een laag mulzand.
Onze 4 wiel drive automet de caravan kon na een paar meter niet meervooruit en achteruit.
Daar sta je dan in het donker maar gelukkig wel met een goed baklicht en onze buikjes goed op spanning.
Maar door regelmatig hetopgehoopte zand achter de wielen te verwijderen kwamen wijdoor geduldigsteeds een beetjenaar achteren en weer naar voren te rijden, gelukkig weer op de weg terug.
Wel konden we toen merkendat van de spanning in de baklichtbatterij, onze buiken en de banden alleen die van delaatstenog het zelfdewas.
Gelukkig vonden we even verderop een verharde plaats waar we over een heuvel al manouvrerendnet voor een afgrondje een goede plek bemachtigden.
Omdat het al laat was en wij de andere ochtend al op tijd weg wilden hebben we deze keer de grootste klep met zijn slaaptent niet uitgeklapt zodat de caravan ook niet van de autoafgekoppeldhoefde te worden en Bea en ik ophet bankbed gingen slapen.
p.s. hopelijk kan mijn leefstijlcoach ophet werkmijn pizza avontuur goed verwerken.
Schrik maar niet Petra, mijn gevoel zegt dat ik totvoor dezesmulpartij eerder ben afgevallendan zwaarder geworden, maarhoe mijn eetgewoontena vandaagzal zijnweet je natuurlijkmaar nooit!
Gelukkig maar dat onze volgende contact telefonisch is
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}