Antelope Canyon - Lake Powel - Clan Canyondam
De Antelope Canyon op Antelope Island nabij het stuwmeer Lake Powel in de Collorado river.
Deze is vrij onbekend maar wel één van de mooiste Canyons van Amerika.
Het is op zijn mooist als de zon het hoogste staat zodat hij er recht vanboven inschijnt waardoor de kleuren wonderbaarlijk mooi zijn.
Door dat smorgen's eerst een klus aan de caravan gedaan is die ook later had gekund (?) vertrokken wij helaas 's morgens te laat om dit te kunnen aanschouwen.
http://www.ontdek-amerika.nl/amerika/bezienswaardigheden/antelopecanyon/antelopecanyon.html
Gelukkig waren we wel op tijd voor de boottour op Lake Powel, het giga grote en kleurrijke stuwmeer in de Colorado river .
Hier hebben wij geweldig van genoten.
Eind van de middag hebben we ook nog even een blik geworpen op één van de grootste stuwdammen van de 19 stuks
die deze rivier en de voedende rivieren hebben.
De grouwe indrukwekkende Grand Canyon
Nadat wij aan de Virgin River in het Zions Nat. Park hebben overnacht zijn wij vertrokken naar de noord rim van de Grand Ganyon.
Deze Ganyon is 446 km. lang, 1,8 km. diep en 30 km. op zijn breeds.
Hij is 70 miljoen jaar geleden gevormd door dat het zuid westen van Amerika - waar ook de Collorado River loopt - omhoog werd gestuwd door het naar elkaar toeschuiven van 2 aardlagen.
Door deze rivier stroomt vooral in het voorjaar heel veel water dat door de vele toevoer rivieren waaronder de grote Green River gevoed wordt met regenwater en smeltende sneeuw van de rocky's.
Tijdens het ontstaan van de Rocky Mountains heeft de Collorade River zich door steeds in te slijten in de gesteente zich op de ene plaats smal en op de andere plaats heel breed gemaakt.
Wij zijn aan de noordzijde over een smal pad over de rotsen naar div. uitkijkpunten gelopen.
Het pad heeft op de ene plaats aan 1 zijde een diepe afgrond en op een andere plaats aan beide zijden.
Dus werd ik door enen hoogtevrees hebbende Bea regelmatig krampachtig vast gehouden dan wel gedeeltelijk uitgekleed door dat mijn shirt haar strohalm was.
Met veel lof van haar mannelijkereisgenoten heeft deze kranige dame het zowel op de heen als op de terugweg het toch maar even gefikst.
We hebben erg genoten van de vele kleurrijke en bijzonder gevormde rotsen en de indrukwekkende dieptes.
Het leven in het ruige wilde westen
Hallo
De Westelijke Verenigde Staten (Engels: Western United States of American West) is een term die betrekking heeft op de meest westelijke staten van de Verenigde Staten. Aangezien de Verenigde Staten sinds de onafhankelijkheid steeds in westelijke richting uitgebreid zijn, is de betekenis van the West (het Westen) meermaals westwaarts opgeschoven. Op het einde van de 18e eeuw vormden de Appalachen de frontier. In de 21e eeuw verstaat men onder de Westelijke Verenigde Staten meestal de Rocky Mountains, het Grote Bekken en de Westkust. Daartoe behoren ook Hawaï en Alaska, die van de andere staten gescheiden zijn door respectievelijk de Stille Oceaan en Canada. De Mississippi-rivier wordt soms ook gezien als de meest oostelijke grens van het gebied.
Het was even wennen aan het leven op de pairie in het zuiden van Utah en Arizona.
Hoevaker je daar komt des te bewuster je er van wordt dat een groot deel van het nieuwe amerika is ontstaan door de vele moordpartijen door de blanken onder de Indianen (eerste bewoners).
De overlevenden hier van werden naar het westen gedreven en belanden uiteindelijk op de armste prairie/woestijn gronden in de staten Collorao, Utah, Arizona en New Mexico.
Hier hadden ze een tijd een rustig bestaan tot dezelfde blanken net juist in die staten het (gele) goud ontdekten.
Doordat ze alleen het gele goud - net als vele eeuwen later het zwarte goud (de olie in Irak)- voor ogen hadden, werd - zoals wij dat ook vaak in hun tv toespraken van de Amerikaanse president Buch hebben kunnen horen - door de amerikanen met wapens geschoten waar voor op i.p.v. een vizier hun Lord zit.
Helaas ervaar ik bij elke reis dat daar o.a. in mijn omgeving nog steeds erg op de indianen wordt neer gekeken.
Over hoe de mensen op het Amerikaanse continent zijn gekomen bestaan verschillende theorieën. Volgens de meest waarschijnlijke en populairste theorie zou Amerika gekoloniseerd zijn via de Beringstraat, het smalle gedeelte tussen Siberië en Alaska.
De voorvaders van de indianen zijn ongeveer 25.000 jaar voor Christus vanuit Azië de Beringstraat overgestoken. Vanuit Alaska zijn zij zo het gehele continent overgetrokken. Vanuit het meest noordelijke punt in Canada naar het meest zuidelijke punt in Argentinië.
Binnen wat nu de Verenigde Staten zijn, verspreiden de oorspronkelijke bewoners zich destijds van de westkust naar de oostkust. Zo vervreemden zij zich ook van elkaar en vormen over het hele gebied verschillende stammen. De indianen aan de westkust leven dan voornamelijk van de visvangst, in het centrale gedeelte vooral van de jacht en er zijn ook aanwijzingen gevonden van agrarische stammen.
http://www.indianen.eu/hoewonenindianen.htm
https://nl.wikipedia.org/wiki/Prairie
p.s. we hadden hier op de prairie helaas 5 dagen geen internetverbinding maar vanmorgen kwamen we langs een ranche genaamd " the Pondarosa" en werden daar door een vrij slanke cowboy - zijn naam konden we helaas niet goed verstaan - uitgenodigd voor een heerlijke Buffelmaaltijd en het gebruik van his wifi
Het Zion Nationaal Park
De eerste dag bereikten wij na 5 uur rijden het indrukwekende Zions National Park.
Deze ligt in het zuidwesten van de staat Utah en maakt deel uit van de Colorado plateau.
De zomerszijn hier heet ende winters koud.
Zion Canyon is ontstaandoor de Vergin River die er miljoenen jaren over deed om Zion Canyon te vormen.
De zo rustig lijkende rivier kan na een onweersbui wild te keer gaan, per dag worden er dan honderdduizenden m3 rots en zand meegesleurt.
De maanden juli en augustus worden nogal gekenmerkt door plotseling opkomende overstromingen als gevolg van hevige regenval, de zogenaamd flash floods
Daar hebben we in het gezelschap van onze goed gevulde veldflessen een - voor ons - mega wandeling gemaakt over paden en rotsen.
Een korte wandeling vanaf de weg brachtons naar de groene tuinen van Weeping Rock.
De bestemming van de wandeling is het mos en varens bedekte dakrand van een overhangende klif.
Tientallen kleine cascades van water motregen vinden hun weg over de rand van de afgrond.
Natuurlijk moesten we - zoals een geode toerist betaamd - ook even over de rotsachtige bodem van de Virgin River lopen maar toen we er achter kwamen dat de rivier werd gevoed door pasgesmolten sneeuw vluchten we met onze blauw wordende benen snel het water uit om verderop in de zonneschijn onder de Weeping Rocks weer op temperatuur te komen.
Groetjes, Bert en Bea
Vertrekklaar voor de 9 daagse zuidtrip
Over een paar uur gaan we vertrekken voor de 9 daagse zuidtrip
Stoomtrein in Heber
Maandagavond hebben we in Heber( dicht bij Park City ) een prachtige rit met een oude stoomtrein langs een riviertje en een meer, door de Rocky Mountainsgemaakt.
Dit was een prachtig gezicht, omdat in deze tijd van het jaar de bergen nog zo mooi groen zijn.
We hadden geluk, omdat er op maandagavond voor vertrek een treinoverval werd nagespeeld en er tijdens de rit in de trein muziek werd gemaak.
De rit en het bekijken van de vele andere treinen die nog gerestaureerdmoesten worden,waren een hele belevenis.
http://hebervalleyrr.org/trainpackages/scenictrains/deercreekexpress/
Olympisch skigebied in Park City
Het oude en inmiddels toeristische stadje Park Cityzal bij velen van jullie bekend zijn van de Olympische Winterspelen in 2002.
Het plaatsje heeft toen wereldwijde bekendheid gekregen.
Naast 's winters wordt er nu ook in de zomer op verschillende skibanen geoefend.
De landing is dan in zacht bubbeltjes water.
Vlak voor de landing wordt er veel lucht in het water gepompt om het veerkrachtiger te maken.
Wij hebben het stadje onveilig gemaakt en in een gezellig oud restaurantje genoten van een heerlijke Pizza en Bizonburger,Jam jam.
Bezoek aan de zilvermijn in Park City
Vandaag (ma) maakten wij een trip in de Rocky Mountains en bezochten daar de plaatsen Park City en Heber.
Park City is honderden jaren - lang voor dat de mormonen leider Drigham Yong Salt Lake City stichtte - ontstaan nadat daar zilver werdt ontdekt en er mijnen werden gebouwd.
Het zilver zit wel tot 2 km. diep in de steenlagen.
Er werden ondergrond een kilometers lange gangenstelsel gemaakt door met lange boren op perslucht diepe gaten in het steen te boren en door daar in dinamietstaven hier in te laten ontploffende kreeg men geschikte zilvererts om te kunnen transporteren.
De zilvererts werd op kieine wagentjes over een smalspoor verplaatst naar de lift om daar voor verwerking naar boven te brengen.
Omdat het maaken van de liftschagt veel tijd en energie koste was deze vrij smal.
Voor het verplaatsen van de treinkarretjes met zivererts werden paarden gebruikt die in het belang van hun gezondheid dit maar een paar jaar achter elkaar mochten doen.
Om de paarden naar beneden en weer naar boven te krijgen werden zij rechtop in de smalle lift verplaatst.
Als ze na een paar jaar in de donkere mijn te zijn geweest zonder speciale maatregelen in het daglicht komen zouden ze al snel blind worden.
Daarom werd voor het transport hun ogen heel dik ingetaped die er bovengronds
gespreid over een lange periode in gedeeltes af werd gehaald zodat hun ogen goed bleven.
Hopelijk is dit bij het eerste paard ook zo gedaan.
Voorzover over de zilvermijn... de volgers van het waterschap kunnen voor veeeelmeer info bij hun collega Geert G. terecht omdat hij in 1999 samen met een reiscollega gehuld in een regencape op het treintje - inmiddels zonder paard - vele kilometers door de mijngangen heeft gecrost.
Ik weet dat zeker want die collega was ik, haha.
ps. hij was ook in SLC en bijna alle parken waar wij nu komen.